“Met de voeten werd het stereobeeld vastgezet, recht vooruit vergrendeld.”

“Nou, zelfs na een paar seconden kon ik horen dat het die strijd won, want wat me meteen raakte, was hoe georganiseerd de muziek klonk met de AUVA EQ-voetjes op hun plek. Het stereobeeld zelf was hier het belangrijkste. Zonder de voeten dwaalde het stereobeeld alle kanten op. Vervolgens was het beeld zelf wazig en onduidelijk. Met de voeten was dat stereobeeld vastgezet, recht vooruit vergrendeld.”

Bas klonk breder met de voeten toegevoegd. Er was nu een hol geluid aan de onderkant, terwijl een gek, freak-out Hammond-orgel op het linkerkanaal niet meer ruimte had om te presteren en dus meer ruimte in de mix innam. Vocale harmonieën klonken meer als een groep stemmen dan als een enkel blok ruis, terwijl de slaggitaar nu een complexere respons bood.”

Lees zijn volledige recensie door te klikken hier.